Miasto i Gmina Końskie Biuletyn Informacji Publicznej

UCHWAŁA Nr III/20/2014
RADY MIEJSKIEJ W KOŃSKICH
z dnia 30 grudnia 2014 r.

w sprawie nieuwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa

Na podstawie art. 18 ust. 1 oraz art. 101 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, 645, 1318, z 2014 r. poz. 379, 1072) Rada Miejska w Końskich uchwala, co następuje:

§ 1. Nie uwzględnia się wezwania z dnia 10 grudnia 2014 r. do usunięcia naruszenia prawa, wniesionego przez Panią Barbarę Olejnik, dokonanego uchwałą Nr XXVII/286/2013 Rady Miejskiej w Końskich z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Końskie.

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Końskie.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący Rady Miejskiej

Zbigniew Kowalczyk

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. zatytułowanym „Skarga” Pani Barbara Olejnik wystąpiła do Rady Miejskiej w Końskich o dokonanie zmian w uchwale z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Końskie (Dz. Urz. Woj. Świętokrzyskiego poz. 2287). Zdaniem Pani Barbar Olejnik uchwała w § 6 wykracza poza zakres delegacji ustawowej w ten sposób, że zamiast wskazać, które osoby mają pierwszeństwo o ubieganie się o lokal socjalny wskazuje, które osoby mają wyłączność na ubieganie się o najem takiego lokalu.
Analizując treść pisma uznano, że mimo zatytułowania go jako „Skarga” zawiera dane, które w swej istocie stanowią wezwanie Rady Miejskiej w Końskich do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, dlatego zasadnym jest rozpatrzenie pisma Pani Barbary Olejnik w tym trybie.
Odnosząc się do zarzutów wskazanych w wezwaniu, stwierdzić należy, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U z 2014 r. poz. 150 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy. Gmina, na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia lokale socjalne i lokale zamienne, a także zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach.
W przepisie art. 21 ust. 1 pkt. 2 ustawy zawarte jest wyraźne upoważnienie dla rady gminy do uchwalenia zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy. Elementy składowe, które powinna zawierać uchwała w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy określone zostały w art. 21 ust. 3 ustawy.
W orzecznictwie istnieje pogląd, iż uchwała taka powinna kompleksowo i szczegółowo regulować wszystkie wskazane w powyższym upoważnieniu ustawowym kwestie, jednakże w sposób dostosowany do zindywidualizowanych potrzeb danej społeczności lokalnej. Przywołane wyliczenie jest katalogiem otwartym, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może także zawrzeć w tej uchwale dodatkowe relacje, ale nie oznacza to, że organ dysponuje w tym zakresie dowolnością (wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2010 r., sygn. akt I OSK 732/10, lex nr 595501).
Ustawodawca przyznając gminie prawo ustalenia kryteriów wyboru osób, którym przysługuje pierwszeństwo zawarcia umowy najmu lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego, dał gminie prawo dokonania oceny wnioskodawców na podstawie przyjętych wcześniej środków rozróżnienia.
W uchwale Nr XXVII/286/ 2013 Rady Miejskiej w Końskich z dn.30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy Końskie zostały uregulowane zagadnienia wymienione w art. 21 ust. 3 ustawy.
W przywołanym przez Panią Barbarę Olejnik zapisie § 6 uchwały określone zostały warunki zamieszkiwania kwalifikujące wnioskodawcę do ich poprawy, wynikające z konieczności zastosowania treści zapisu art. 21 ust. 3 pkt 2 ustawy.
Organ stanowiący gminy, zgodnie z brzmieniem ww. przepisu ustalił, iż po spełnieniu kryterium dochodowego, do wynajęcia lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy uprawnione są osoby (rodziny) zamieszkujące:
1) w budynkach wyłączonych z użytkowania ze względu na zły stan techniczny,
2) w lokalach nadmiernie zagęszczonych, w których powierzchnia pokoi przypadająca na członka gospodarstwa domowego jest mniejsza niż 5 m2,
3) w lokalach niedostosowanych do potrzeb wynikających z warunków zdrowotnych, potwierdzonych odpowiednim orzeczeniem lekarskim,
4) w lokalach socjalnych, których najem nie może być przedłużony ze względu na wysokość osiąganego przez najemcę dochodu.
Z uwagi na niewystarczający zasób gminnych lokali mieszkalnych przeznaczonych na wynajem, takie rozwiązanie jest społecznie uzasadnione. Określając powyższe zapisy uchwały, Rada Miejska w Końskich nie naruszyła przepisów ustawy. Ustalone w akcie prawa miejscowego zasady nie naruszają także konstytucyjnej zasady równości. Z natury rzeczy bowiem dobro, jakim jest mieszkanie komunalne, przeznaczone jest wyłącznie dla osób, których nie stać na zaspokojenie swoich potrzeb na wolnym rynku. Skoro występuje deficyt lokali do ponownego wynajmu, to gmina mocą przepisu gminnego, ustanowionego m.in. na podstawie art. 21 ust. 3 pkt 2 ustawy może ustanowić szczegółowe kryteria (zasady), których spełnienie gwarantuje dostęp do tego dobra.
Prawo gminy do określenia „kryteriów pierwszeństwa” gwarantujących wynajem lokalu z mieszkaniowego zasobu gminy przewidział ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 3 pkt 3 ustawy, przyznający radzie gminy kompetencje do ustalenia zasad pierwszeństwa wynajmowania lokali socjalnych i lokali wynajmowanych na czas nieoznaczony wnioskodawcom, którzy spełniają podstawowe kryteria przedmiotowe jak: wysokość dochodu i warunki zamieszkiwania.
Wnosząca wezwanie nie wykazała, że kwestionowana uchwała narusza jej uprawnienia gwarantowane przepisami prawa oraz w jaki sposób doszło do naruszenia jej prawem chronionego interesu lub uprawnienia polegającego na istnieniu bezpośredniego związku pomiędzy kwestionowaną uchwałą a konkretną własną indywidualną sytuacją.
Podmiot wnoszący wezwanie w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, jest zobowiązany wykazać istnienie związku pomiędzy zaskarżoną uchwałą, a jego konkretną indywidualną sytuacją prawną. Musi udowodnić, że kwestionowana uchwała poprzez naruszenie prawa jednocześnie negatywnie wpływa na jego prawa, wynikające z konkretnie wskazanego przepisu prawa materialnego, pozbawia go przykładowo pewnych uprawnień, albo uniemożliwia ich realizację, przy czym interes ten winien być bezpośredni i realny. Takie stanowisko zajął sąd w Szczecinie w wyroku z dnia 31.10.2013 r. (IISA/Sz 628/13).
W przypadku wnoszącej wezwanie, argumentem do ubiegania się o lokal socjalny nie są trudne warunki mieszkaniowe ale nieporozumienia z braćmi, wyeksmitowanymi ze wspólnie zajmowanego dwupokojowego mieszkania komunalnego, którego najemcą jest ich matka. Bracia często odwiedzają matkę i wówczas dochodzi do konfliktów rodzinnych.
Zważyć należy, że uchwała kwestionowana przez Panią Barbarę Olejnik była przedmiotem badania zgodności z prawem przez Wojewodę Świętokrzyskiego, który nie przedstawił rozstrzygnięcia nadzorczego, a zatem istnieje domniemanie, że jest ona zgodna z prawem.
Biorąc powyższe pod uwagę przyjąć należy, iż przedmiotowa uchwała została podjęta w granicach upoważnienia ustawowego, a tym samym uznać, że wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie zasługuje na uwzględnienie.